Ontmaskerd
Van mijn vader kreeg ik eens een setje van 2 porseleinen maskers toen hij terug kwam van een congresreis. Hij vertelde erbij dat hij moeite had met kiezen tussen de
Bron: ‘Alice in Wonderland’, Lewis Carroll, 1865
Soms vraag ik me af waar we allemaal mee bezig zijn, of we onszelf als individuen en elkaar in deze maatschappij niet collectief doldraaien en opbranden. De roep om meer connectie met de natuur, minder stress, meer tijd voor niet-werken, minder prikkels en afleiding, meer gezonder ‘non-processed’ eten, familie, rust, voor gewoon leven dus eigenlijk, wordt steeds luider.
Zijn we collectief op zoek naar een ‘wonderland-maatschappij’, een wonderleven?
Kijk met me mee door het kleine sleutelgat naar je eigen wonderleven. Soms zo ongrijpbaar en onbereikbaar als een droom, en bijna tastbaar zoals de reflectie van je eigen spiegelbeeld. Zie een nieuwe wereld, kijk naar de spiegeling van jezelf en zie jezelf écht.
Lees hier de laatste blogs en verhalen.
Van mijn vader kreeg ik eens een setje van 2 porseleinen maskers toen hij terug kwam van een congresreis. Hij vertelde erbij dat hij moeite had met kiezen tussen de
‘Ik was iemand.’ Ze zei het een paar jaar geleden. We kennen elkaar van een lotgenotengroep voor vrouwen met autisme en de zin die ze uitsprak, hoe kort ook, sneed
Vol bewondering en ook verwondering kijk ik naar iemand als die een mengpaneel bedient. Door de hoeveelheid schuifjes en de nog eindelozere hoeveelheid combinaties lijkt het voor mij haast onmogelijk
De zin van het levendie schrijf je zelf
Loesje